मध्यम वर्गीय लोकांसाठी आसरा असणाऱ्या बहुमजली इमारती मध्ये एका छोट्या सदनिकेत आम्ही रहातो. परंतु मार्जर्वर्गीय सभासदांना आमच्या इमारती बद्दल अचानक जे आकर्षण वाटू लागलं आहे, ते आम्हा होमो सेपियंस (मनुष्य वर्गीय) पेक्षा सुद्धा जास्त असेल. कारण, मागे घेता येण्याजोगे असलेल्या नख्या युक्त हे चतुष्पाद, जे त्यांच्या जातीतील इतर सभासदांप्रमाणे म्हणजेच सिंह, वाघ, लिंक्स (कॅनडा मध्ये सापडणारा मांजर वर्गीय प्राणी) आणि ऑसीलॉट्स (दक्षिण व मध्य अमेरिकेत सापडणारा मांजर वर्गीय प्राणी) प्रमाणे बढाया मारतात आणि आजूबाजूच्या कोणालाही घाबरत नाहीत. प्रतिकूल परिस्थितीतही जगणाऱ्या ह्या मांजरांच्या वाढत्या संख्येचा अनेकांना त्रास होतो परंतु अनेकांसाठी हेच आनंददायक असतं.
आमच्या परिसरातील ह्या मांजरांचे त्यांच्या स्वतःच्या अशा खास सीमा असलेले प्रदेश आहेत. भुकेमुळे स्वयंपाकघरात पडणाऱ्या धाडे व्यतिरिक्त, उंदीर पकडण्यात तरबेज असणारी मांजरं तळ मजला, पहिला मजला आणि दुसरा मजला इथे आपला कब्जा करतात. गच्ची हि खास करून तरुण मांजरांसाठी आणि क्वचित कधीतरी पूर्वीच्या खानदानी सियाम (मांजराची जात) साठी अंग चाटायला आणि उन्हात अंग शेकून घेण्यासाठी वापरली जाते. काही बोके त्यांच्या सुखावह झोपेसाठी उबदार कोपरे शोधून काढतात; अशा जागा जिथे दुसरं मांजर जाऊ सुद्धा शकत नाही, उदाहरणार्थ चौकीदाराची केबिन, जिथे त्यांनी बिचाऱ्याला डुलकी घेताना पाहिलेला असतं. देवाने मांजरांना दोन प्रकारच्या आवाजाची देणगी दिली आहे, एक आवाज म्हणजे गुरगुरण्याचा आणि दुसरा म्हणजे मिआऊ चा आणि तार सप्तकात गाणारी मांजरं आमच्या भागातील समस्तं रहिवाश्यांना खास प्रसंगी त्यांच्या निशाचर वाद्यवृन्दाने जागं ठेवतात.
जेव्हा हि राखाडी मांजरं वस्तूंची नासधूस करतात किंवा पसारा घालतात तेंव्हा काही स्वच्छताप्रिय रहिवासींना त्रास होतो. रहिवाश्यांपैकी एखाद्या भांडखोर, क्रूर व्यक्तीला खूप वाटत असतं कि त्या मांजरांना चाबूक दाखवून बाहेर काढावं. यासागळ्यात, कबुतरं मांजर कोणत्या बाजूला उडी मारतंय याची वाट बघत असतात. असो, शेवटी मांजराच्या गळ्यात घंटा कोण बांधणार हा प्रश्न आहेच!