This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliazioni
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Servizi
Translation, Editing/proofreading
Esperienza
Specializzazione:
Militare/Difesa
Poesia e Prosa
Governo/Politica
Religione
Pubblicità/Pubbliche relazioni
Automobilistico/Auto e autocarri
Cinema, Film, TV, Teatro
Giochi/Videogiochi/Gioco d'azzardo/Casinò
Tariffe
Da Inglese a Italiano - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora Italiano - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora Albanese - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora Inglese - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora Da Albanese a Italiano - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora
Da Albanese a Inglese - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora Da Italiano a Inglese - Tariffe: 0.03 - 0.05 EUR a parola / 10 - 13 EUR all'ora
More
Less
Storico progetti
2 Progetti inseriti
Dettagli del progetto
Descrizione del progetto
Conferma
Translation Volume: 0 days Languages:
Da Inglese a Albanese
Two page translation of a story from a book with short stories.
Poesia e Prosa
Nessun commento.
Translation Volume: 0 days Languages: Da Italiano a Albanese
Da Inglese a Albanese: forword General field: Arte/Letteratura Detailed field: Poesia e Prosa
Testo originale - Inglese The Last Bushman
JENNY HOBBS
Jessica was twelve, a skinny freckled girl whose buttoned boots sat clumsily on feet accustomed to flaying bare over the stones on the mountain paths. Her dresses hung, when she wore them awkwardly about her boy’s body. Wisps of dark hair that would somehow escape the discipline of her plaits drifted across her forehead and into her eyes, brown and sparkling like treacle in the paleness of her face.
It was a starched, well-behaved Sunday that drove her out of the farmhouse and up the crooked path to the pool. Half an hour of a scrambling climb brought her to the entrance of the kloof [ravine], so green and cool in its stillness that she was hushed into reverence more sincere than the rustling piety of church.
She glanced about quickly and went on. At each step the bushes sprang together behind her back, their leaves meshing into green chain mail against the arrows of village eyes that used to follow her everywhere. Along the path, deadened with damp leaves, she hurried. A rainbird repeated melancholy notes in the trees above, a pure hollow whistle that was always heard near the pool, where a thin waterfall misted the undergrowth.
The water was like the gin her father drank, clear and intoxicating, ice-cold. Her boots unbuttoned stiffly but her dress slipped off her thinness and lay in a forlorn heap of faded pink print near the grubby calico of her petticoat. She looked down with disgust at the small swelling under her vest that promised to put an end to boyhood, and cried.
That was weak. Mortification made her jump into the shocking cold, gasping, splashing and laughing till she could stand no more. She Crawled, frozen, on to the basalt by the waterfall and lay wet-bloomered in the sunlight, gradually warmed and soothed into sleep.
The shadow of the kloof crept stealthily up. She shivered, awoke and reached for her dress. Dislodged by her movement, a rock slithered and she fell, jarring her head on the stones. Diamonds flashed in her eyes. She lay stunned in the numbing water. Her hands were losing their hold on the slimy moss, slipping . . . I’m going to drown, she thought.
Dimly through the spray, half-conscious, she saw something running. A man, small swift feet and a round belly. He was kneeling by the water’s edge stretching out his hands. Inert, devoid of will, she slipped out of reach. Then her fingers curled up suddenly with cramp and she screamed and thrashed the water with the icy pain. He leaned further, grasped her frantic wrist and dragged her over grumbling pebbles to safety. Gently he set her down on the grass.
When she sat up at last and shook the wet hair out of her eyes, she saw that she was naked. He stood near her, bending forward and watching her intently with his face screwed up. He was yellow and deeply wrinkled like an ancient, jaundiced baby, beaded with sweat on the broad nose. His head was small and round, with grizzled peppercorn hair, bound over his brow with a black rag.
“Thank you”, she said, smiling and rubbing at the pins and needles in her feet.
He dipped his head shyly and turned away. As he did so he picked a sprig of the grey bush that grew in the kloof, tossing it on to the pile of clothes. Jessica leaned over to pick it up, savouring the hereby smell of its crushed leaves in her hands, and when she looked again he was gone.
Perhaps he had always been there when she visited the pool. Did he live there, she mused, deep in some smoky cave, his black eyes wary of her intrusions? Did he slip through the leaves behind her, watching, watching? She remembered that the bush often became unnaturally still, the monkeys silent in their trees until long after she had passed.
It was comforting, this presence, and she thought that maybe the good Lord in his mercy had sent her a guardian angel since he had taken her mother away most cruelly.
Going down was much quicker, but she got back to the farmhouse late, and fearful of Papa’s wrath if he found out where she’d been. He never went to church on Sunday but sat in his study with the soaring shelves of books and the autographed Cambridge racing oar that so proudly displayed his membership of the 1894 crew. It hadn’t been dusted since mama Mama died. By six o’clock the gin bottle would be empty and Papa would come stumbling out, sometimes grossly affectionate but more often growling with dissatisfaction and bile. Then there was only Grampa to go to.
He always sat, blasphemous, loving and quite blind, on the back veranda in the afternoons where he could soak up the last yellow rays before the mountains claimed the sun. His head nodded white against the creaky basket-work and his blank, blue sailor’s eyes were wickedly wrinkled at the corners where he screwed them up when laughed. Scandalous sea shanties fell from his lips as sweetly as forbidden honey, especially in the evenings when the black blanket of night drew down and his nose twitched at the sharp smell of the lamps being lit.
‘Jess!’ he would call. ‘Come and sit with me, girl, and I’ll sing you songs of the sea.’
His voice had a rare huskiness that softened the harshness out of violent verses and left a hushing, lilting rhythm that was of the sea. The gum trees would shiver overhead in the breeze like the whisper of water against a moonlit ship.
‘Oh Shenandoah, I love your daughter,
Away you rolling river …’
or again, with a chuckle,
‘Fire in the fore-peak, fire down below;
It’s fetch a bucket o’ water, girls, there’s fire down below.
Fire, fire, fire down below,
It’s fetch a bucket o’ water, girls, there’s fire down below.’
Sometimes she joined in, but not if Papa was in a bad way, for them he would go on about her shortcomings, especially the fact that she was not a boy.
‘Why did the Lord see fit to bless me with an ugly, drivelling female instead of a son, eh? Eh?’ He pinched her cheek hard with slightly moist fingers.
Grampa in his helplessness would remonstrate, because he soon found that he could draw the displeasure on himself.
‘Ah, Donald, don’t be so hard on the child.’
‘Ah, you old parasite, keep your tongue to yourself!’
Sober, Papa wore the mask of a gentleman, exaggeratedly polite to the lowliest servant, and to Jessica. He could be kind and even generous, but a shadow of drunkenness lay in the deep-sunk eyes that brooded over her, so that she was always very feminine and afraid in his presence. He was a big man, saturnine, with an air marred by his ill-temper and occasional bursts of sentiment.
Traduzione - Albanese Anetari i fundit i fiseve primitive afrikane
Jenny Hobbs
Jessica ishte dymbëdhjete vjeçe, një vajzë e dobët, me quka, çizmet me butona të së cilës ishin të veshura pa kujdes në këmbët të cilat ishin mësuar të ecnin me shpejtësi mbi shkëmbinjtë e shtigjeve malore. Rrobat e saj rrinin të varura kur ajo i vishte ato në mënyre të shkujdesur në trupin e saj prej djali. Disa fije të flokëve të zezë që në njëfare mënyre u shpëtonin disiplinës së gërshetave të saj, vareshin përpara ballit dhe syve të saj ngjyrë bojëkafe dhe vezulluesë si një lëng i shndritshëm në zbehtësine e fytyrës së saj.
Ishte një e djelë e zakonshme dhe me kohë të mire që e bëri atë të dilte nga shtëpia e fermës drejt shtegut me dredha për tek liqeni. Një ngjitje e mundimshme për rreth gjysmë ore e çoi atë tek hyrja e përroit, kaq i gjelbër dhe i ftohte në qetësine e tij, sa e zhyti atë në një admirim më të sinqertë se sa psherëtimen e devotshme të kishës.
Ajo vështroi përreth me shpejtësi dhe vazhdoi. Në çdo hap shkurret afroheshin sërish me njëra-tjetrën pas kurrizit të saj, gjethet e tyre duke u rrjetërzuar dhe duke formuar një mbulesë të gjelbër si mburoje kunder vëzhgimit të syve të fshatarëve që e ndiqnin atë ngado. Përgjatë shtegut, të mbuluar nga gjethet e rëna, ajo vazhdonte të ecte me ngut. Një zog shiu përsëriste notat e tij melankolike lart tek pemët, një cicërime e pastër e cila jehonte dhe që dëgjohej përherë pranë liqenit të vogël, ku një ujevarë e hollë turbullonte pamjen e bimësisë dhe të shkurreve.
Uji ishte si pija xhin që pinte babai i saj, i pastër dhe intoksikues, i ftohte akull. Çizmet e saj u zbërthyen rrëmbyeshëm por fustani i saj rrëshqiti poshtë nëpër trupin e saj të hollë duke rënë në grumbullin e rrobave me ngjyrë vishnje të hapur prane këmishës së saj të papastër prej basme. Ajo shikoi poshtë me neveri te format e saj të vogla nën këmishën e saj që premtonin që t’i jepnin fund djalërisë së saj, dhe qau. Ajo ndjehej e dobët. Ndjenja e turpit e bëri ate të hidhej në të ftohtin therës, duke gulçuar, përplasur krahët në ujë dhe duke qeshur derisa i shteruan fuqitë. Ajo u zvarrit rrëshqanthi, duke ngrirë nga të ftohtit, deri tek shkëmbi pranë ujevarës dhe u shtri me veshjet intime të lagura në rrezet e diellit, duke u ngrohur gradualisht dhe duke e lënë veten të bjerë në gjumë.
Hija e kodrës ishte afruar pa u ndjerë, ajo ndjeu një dridhërimë, u zgjua dhe shkoi për të arritur tek fustani i saj. I zhvendosur nga lëvizja e saj, nje copë shkëmb rrëshqiti dhe ajo ra, duke e përplasur koken e saj tek gurët. Asaj po i dilnin xixa nga sytë. Ajo rrëshqiti e shokuar dhe e trullosur ne ujë. Duart e saj po e humbisnin kontantin me myshqet e lëmuar, duke rrëshqitur… .
Ashtu turbull, nëpërmjet bulëzave të ujit të krijuara nga ujëvara, pothuajse pa ndjenja, ajo pa diçka duke vapruar. Një burrë, me një ecje të shpejtë dhe të lehtë, dhe me bark. Ai ishte duke u përkulur drejt sipërfaqes së ujit duke zgjatur duart e tij. E palëvizshme, pa asnjë vullnet, ajo rrëshqiti akoma edhe më poshtë. Pastaj gishtat e saj u përthyen të kontraktuar dhe ajo bërtiti duke përplasur duart në ujë. Ai u përkul akoma më shumë, kapi kyçin e saj të xhindosur dhe e tërhoqi atë, mbi guralecët që kërcisnin, jashtë rrezikut. Me kujdes ai e uli atë poshtë mbi bar.
Kur ajo u ngrit më në fund dhe i largoi flokët e saj që i binin mbi sy, ajo vuri re se ai ishte lakuriq. Ai ishte i verdhë dhe me rrudha të thella si një foshnjë antike e verdhë, e mbuluar me bulëza djerse mbi hundën e gjerë. Koka e tij ishte e vogël dhe e rrumbullaket, me flokë të bardhë dhe të zinj të përzier së bashku, të lidhur mbi ballin e tij me një leckë të zezë.
“Faleminderit”, tha ajo, duke buzëqeshur dhe duke fërkuar këmbët e saj të mpira.
Ai uli kokën e tij në mënyrë të turpshme duke u kthyer në drejtimin tjetër. Ndërsa po bënte këtë, ai mori një degëz të shkurres së gjelbër që rritej në zgavrën ndërmjet shkëmbinjve, duke e hedhur atë lehtë në grumbullin e rrobave. Jessica u përkul që ta merrte atë, duke shijuar aromën bimore të gjetheve të zhubravitura në duart e saj, dhe kur ajo vështroi përsëri ai kishte ikur.
Ndoshta ai kishte qenë gjithmone atje kur ajo vizitoi liqenin e vogël. Jeton vallë atje, thoshte ajo me vete, thelle në ndonje guvë me tym, me sytë e tij të zinj dyshues si pasojë e afrimit të saj në atë zonë? A fle ai ndërmjet gjetheve që ndodhen prapa saj, duke vështruar e vështruar vazhdimisht? Ajo kujtonte që shkurret shpesh bëheshin të palëvizshme në një mënyrë jo të zakonshme, majmunet të heshtur në pemët e tyre për një periudhë të gjatë pasi ajo kishte kaluar.
Ishte qetësuese dhe inkurajuese, kjo prezencë, dhe ajo mendonte se ndoshta Zoti zemërmirë në mëshirën e tij i kishte dërguar asaj një engjëll mbrojtjës qëkurse i kishte marrë asaj të jëmën në mënyrën me mizore të mundshme.
Kthimi ishte shumë më i shpejtë, por ajo arriti në shtëpinë e fermës vonë, dhe e frikësuar prej zemërimit të të atit në rast se ai do ta zbulonte se ku kishte qenë ajo. Ai asnjehere nuk shkonte në kishë të dielave por rrinte në studion e tij me raftet e larta të librave dhe me lopatën nga Kembrixhi të varkave të garave, me autograf që me kaq krenari tregonte pjesëmarrjen e tij në ekuipazhin e 1894. Nuk i kishin hequr pluhurat qëkur kishte vdekur mamaja. Deri në orën gjashtë shishja e xhinit do të ishte boshatisur dhe babai do të vinte duke u lëkundur me ecjen e tij të pasigurtë, ndonjëherë shumë i mallëngjyer por më shpesh duke rënkuar me pakënaqësi dhe i irrituar. Pastaj ishte vetëm gjyshi që shkonte atje.
Ai gjithmone ulej, blasfemik, i përzemert, krejtësisht i verbër, në verandën mbrapa gjatë pasditeve ku ai mund të merrte rrezet e fundit të arta para se dielli të fshihej prapa maleve. Koka e tij tundej e bardhë kundër punimeve të thurjeve me kashtë që kërcisnin dhe sytë e tij prej marinari ngjyrë blu, me një shikim të zbrazët, me rrudha të theksuara në qoshet e tyre, kur ai i kontraktonte ata gjatë qeshjes.
Këngë skandaloze detaresh buronin nga buzët e tij aq ëmbël me hijeshinë e një bukurie vrastare, veçanërisht mbrëmjeve kur manteli i zi i natës ulej ngadalë dhe hunda e tij shtrembërohej nga ndjesia e erës ngacmuese të llampave që po ndizeshin.
‘Jess’ do të thoshte ai si zakonisht. Eja dhe ulu me mua, vajzë, dhe unë do të këndoj ty këngë deti.’
Zëri i tij kishte një thellësi të rrallë që zbuste ashpërsine e vargjeve violente dhe linte një ritëm të ulët dhe gazmor që i përkiste detit. Pemët a kauçukut do të dridheshin lart mbi kokat nga flladi i lehtë si pëshpëritja e ujit ndaj anijes që ndriçohet nga drita e hënës.
“Oh Shenandoah, Une e dua vajzën tënde,
Tutje ti lum që valëzon… ,
ose përsëri, me një buzeqeshje,
‘Zjarr në hambarin e anijes, zjarr këtu poshtë;
Le të marrim një kovë ujë vajza, ka zjarr poshtë kuvertës.’
Ndonjëherë ajo i bashkohej atij, por jo nëse babai ishte në një formë të keqe, pasi më pas ai do të vazhdonte duke qortuar të metat e saj, veçanërisht me faktin që ajo nuk ishte një djalë.
‘Përse Zoti e pa të arsyeshme të më bënte mua me një femër të shëmtuar në vend të një djali, eh? Eh? Ai ja shtrëngonte asaj faqen fort me gishtat e tij pak te lagur.
Gjyshi në pafuqishmërinë e tij do të kundërshtonte, sepse ai shpejt zbuloi se ai mund të hidhte pakënaqësinë mbi vetveten.
“Ah, Donald, mos u bej kaq i rëndë me fëmijën”
“Ah, ti parazit i vjetër, mbaje gjuhën tënde, tek vetja jote!’
Esëll, babai vishte maskën e një xhentelmeni, i sjellshëm në mënyrë të ekzagjeruar ndaj shërbëtorit më të ulët, dhe ndaj Xhesikës. Ai mund të jetë i sjellshëm dhe madje human, por një hije e pirjes dukej në sytë e tij tejet të nxirë që vështronin në mënyrë të vëmendshme atë, kështu që ajo ishte gjithmonë shumë femërore dhe e frikësuar në prezencën e tij. Ai ishte një burrë i madh, serioz, me një pamje e cila i shëmtohej nga gjaknxehtësia e tij dhe nga shpërthimet e tij të rastit të ndjenjave.
More
Less
Esperienza
Anni di esperienza: 10 Registrato in ProZ.com: Nov 2023.
I am Elion Myzeqari, and I bring a wealth of experience to the table. With a Doctorate Degree in Political Science and a background in the Armed Forces since 2001, I am currently on the lookout for online job opportunities that allow me to work from the comfort of my home.
Over the past ten years, I've also been serving as a translator, adding another layer of expertise to my profile. I have a strong grasp of various computer applications, including Word, Excel, and PowerPoint.
My training journey has been quite extensive, covering basic and advanced military courses, as well as specialized training related to NATO, multinational staffs, and national staff. I've even successfully completed an English training program in the USA. Additionally, I possess strong translation skills from Albanian to English and am fluent in both English and Italian.
Parole chiave: English to Albanian translator freelancer, experienced translator, Italian to Albanian translator, English to Italian translator, proofreading, remote job,
